Beginners van de aquariumhobby zijn vaak geobsedeerd door zaken als pH. Het simpele feit is dat pH gewoon niet erg belangrijk is. En pH-schommelingen, zelfs zeer snelle, zijn onschadelijk voor vissen. Dit is een lange en saaie analyse die alleen interessant zal zijn voor echte nerds zoals de auteur.
Wetenschap en onderzoek naar temperatuurschommelingen en vissen
Het veilige bereik van de omgevings-pH voor de overleving van vissen is ongeveer 5-9, maar de productiviteit wordt gemaximaliseerd in wateren met een pH van 6,5 tot 8,5.
Volgens het boek "Environmental Biology of Fishes", Malcolm Jobling, pagina 479:
Er is veel onderzoek dat aantoont dat de meeste vissen ernstig kunnen worden beïnvloed door een lage pH van minder dan 5,0 (eigenlijk zegt het onderzoek dat de meeste vissen negatief worden beïnvloed door totaal opgeloste vaste stoffen of TDS onder de 50). Maar er is geen onderzoek waaruit blijkt dat vissen ernstig worden beïnvloed door hoge pH-waarden. De reden hiervoor is eenvoudig: de belangrijkste invloed van een lage pH is te wijten aan de lage totale hoeveelheid opgeloste vaste stoffen van water met een lage pH, niet aan de pH van het water.
Zoetwatervissen moeten voorkomen dat zouten via hun kieuwen in het omringende water terechtkomen. In water met een zeer laag totaal opgeloste vaste stoffen (wat toevallig ook water met een lage pH is) is dit een uitdaging die alleen vissen uit omgevingen zoals het zwarte water Rio Negro kunnen volbrengen. Maar neem een zwartwatervis uit de Rio Negro en stop ze in een matig hogere concentratie zouten, zoals in het meeste water met een pH van 8,0 tot 8,5, en ze doen het prima.
“Ion Transport, Osmoregulation, and Acid-Base Balance”, Marshall et al. 2006, and ‘The Physiology of Tropical Fishes”, Val et. al. page 397, 2006:
De meeste vissen hebben een bloed-pH van 7,7 tot 8,0 (Evans en Claiborne, 1997; Tzaneva et al., 2011). Het is logisch dat hoe minder het verschil is tussen de pH van het bloed en de pH van het water, hoe gemakkelijker het zal zijn voor de vissen. Dit ondersteunt beslist het bereik van 6,5 tot 8,5.
Er is onlangs een zeer relevant onderzoek gedaan naar het effect van pH op wat velen beschouwen als de vissen die het meest gevoelig zijn voor pH, namelijk de discus.
Het experiment werd uitgevoerd om het effect te onderzoeken van variërende water-pH op hematologische en hormonale parameters van populaire zoetwateraquariumvissen discus (Symphysodon aequifasciatus).Discus broedsters werden gedurende 90 dagen opgekweekt in zure (4,5 5,5 en 6,5) en alkalische (7,5 8,5 en 9,5) pH-waarden. Er werden significante variaties waargenomen voor alle hematologische parameters, zoals het totale aantal erytrocyten (TEC) en het totale aantal leukocyten (TLC), ondersteund door een significante toename (P<0,05) van serumglucose en cortisol bij de extreme pH-condities van 4,5 en 9,5. Deze resultaten specificeren dat extreme pH een nadelig effect heeft op de fysiologie van discus en een pH-waarde van 6,5 kan als bevorderlijk worden beschouwd voor het kweken van deze soort.
“Effect of Varying Water pH on Hormonal and Haematological Parameters of Discus (Symphysodon aequifasciatus)”. S. Swain et. al. 2019:
Er was geen nadelig effect van pH's van 5,5, 6,5, 7,5 en 8,5. op discus, een bekende gevoelige vis. D.w.z. discus doet het prima in 8,5 water ALS het kiemgetal erg laag is. Slechts 4,5 en 9,5 pH's hadden significante effecten op de discus over een tijdsbestek van negentig dagen.
Als een tropische zoetwatervis wordt gehouden in een aquarium waar de gemiddelde pH tussen 6,5 en 8,5 ligt, zullen ze doorgaans heel goed presteren. Die nieuwkomers in de hobby die stressen dat hun pH niet is "waar mijn type vis het nodig heeft", zijn gewoon onnodig aan het stressen.
| Plaats | Ideale temperatuur | Ideale temperatuur | Aanvaardbare temperatuur | Aanvaardbare temperatuur | Aanvaardbare excursie | Aanvaardbare excursie |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Afrikaanse kloof | 75-80°F | 24-27°C | 70-90°F | 21-32°C | 65-95°F | 18-35°C |
| Zwart Water | 80-85°F | 27-29°C | 70-90°F | 21-32°C | 65-95°F | 18-35°C |
| De meeste vissen | 70-85°F | 21-29°C | 70-90°F | 21-32°C | 65-95°F | 18-35°C |
| Plaats | Inheemse pH | Aanvaardbare pH in aquarium | Aanvaardbare excursie |
|---|---|---|---|
| Afrikaanse kloof | 7.5-8.5 | 6.5-8.5 | 5-9 |
| Zwart Water | 5.0-7.0 | 6.5-8.5 | 5-9 |
| De meeste vissen | 6.5-8.5 | 6.5-8.5 | 5-9 |
| TDS moet boven de 60 zijn KH en GH zijn niet belangrijk |
|||
Aquarium pH is niet stabiel
Veel mensen meten hun pH en raken van streek als het 6,5 in de ochtend en 8,2 in de middag is. Of ze meten 7,2 en komen op social media met de vraag of het beter zou zijn als ze een pH van 6,7 hadden. pH is gewoon niet stabiel genoeg om je zorgen over te maken. Inderdaad, de pH-testen zijn niet nauwkeurig tot ongeveer plus of min 0,3 pH-punten. Zelfs elektronische meters zijn inderdaad erg onnauwkeurig.
Kooldioxide is zuur. Het niveau van koolstofdioxide in een aquarium varieert per uur. Het is dus gewoon een erg vruchteloze bezigheid om te proberen een "ideale" pH te bereiken.
En velen denken dat vissen in een zeer stabiele pH of temperatuur moeten worden gehouden en dat snelle veranderingen schadelijk zijn voor de vissen. Dit is weer een andere mythe.
4.8. Stabiliteit is niet belangrijk
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat pH-schommelingen, zelfs hele snelle, onschadelijk zijn.
KH, kooldioxide en pH
In elk aquarium met een lage KH gaat de pH constant en onvoorspelbaar op en neer. Dit komt door koolstofdioxide. Koolstofdioxide in het water maakt water zuur.
De volgende dingen voegen kooldioxide toe en verlagen de pH:
- Bijna alle levende wezens in het donker, inclusief planten en de meeste bacteriën
- Ontbindend organisch materiaal, inclusief voedsel, uitwerpselen, organische grond en dode planten.
- Kraanwater met een hoog kooldioxidegehalte (zeer vaak)
De volgende dingen verwijderen koolstofdioxide en verhogen de pH:
- Groene planten en algen in het licht
- Elke vorm van beluchting
- Kraanwater met een laag kooldioxidegehalte
Bovendien zal de oxidatie van ammoniak tot nitraat het water verzuren, wat het plaatje nog ingewikkelder maakt. Het is dus duidelijk dat de pH aanzienlijk kan variëren in een aquarium met een lage KH, een bereik van 6,0 tot 8,5 in enkele uren is niet ongebruikelijk bij 1 KH. Deze pH-schommelingen zijn volkomen onschadelijk.
Velen zeggen dat als de pH schommelt van een lage pH naar een hoge pH, het relatief onschadelijke ammonium in het water zal worden omgezet in schadelijke ammoniak en dat de vissen daaronder zullen lijden. Vrijwel alle aquarium-ammoniak testen meten het TOTAAL "ammoniak", d.w.z. ammonium plus ammoniak. En in elk aquarium met behoorlijke filtratie zou de "ammoniak" -test nul moeten zijn. Dus elk gezond aquarium zou geen ammonium moeten hebben om te worden omgezet in ammoniak bij een hoge pH.
Kraanwater pH Schommelingen
Een ander aspect van koolstofdioxide is hoe het leidingwater in de loop van de tijd beïnvloedt. Een rode draad over pH is: "Mijn kraanwater is 6,3 maar mijn aquariumwater gaat van 7,0 na een waterverversing naar 7,8 na een dag". Het kraanwater bevat koolzuur en is daardoor zuur. Door beluchting wordt de kooldioxide verwijderd en stijgt de pH van het aquarium.
Een ander veel voorkomend refrein is: "Mijn kraanwater is 7,5, maar mijn aquarium gaat van 7,0 na een waterverversing naar 6,5 in één dag." In dit geval heeft het kraanwater een tekort aan koolstofdioxide en voegt de aquariumbeluchting er koolstofdioxide aan toe.
In deze link gaan we hier dieper op in:
Hoge KH-water
Merk op dat KH (carbonaathardheid) water "buffert" tot een hoge pH, wat betekent dat een hoge KH het moeilijk maakt om de pH te variëren of te verlagen. Bij een KH van 10 kan de pH gaan van 7,6 naar 8,3 met veel licht en wat planten. Bij een KH van 1 kan een pH-bereik in dezelfde tank 6,0 tot 9,0 zijn.
In deze link gaan we hier dieper op in:
4.4.2. Het bufferen van het water
pH is logaritmisch
Wat vaak over het hoofd wordt gezien, is dat de pH een 10x logaritmische relatie is GECENTREERD op een pH van 7,0. Dus als een aquarium een pH van 6,5 heeft, is dat heel, heel zwak zuur. En een pH van 7,5 is zeer, zeer zwak alkalisch. Een vis kan dus vrij gemakkelijk leven bij een pH buiten zijn oorspronkelijke wateren, zolang deze ergens tussen ongeveer een gemiddelde van 6,5 en een gemiddelde van 8,5 ligt. Het is gewoon lang niet zo belangrijk als sommigen ons willen doen geloven.
Om deze logaritmische relatie te illustreren, stelt u zich voor dat een aquarium met een pH van 7,0 alkalisch wordt gemaakt door een zeer zwakke oplossing van loog (natriumhydroxide, een alkalische stof) toe te voegen:
- Eén druppel zwakke loogoplossing brengt de pH op 7,5
- Drie druppels zwakke loogoplossing brengen de pH op 8,0
- Tien druppels zwakke loog brengen de pH op 8,5
- Dertig druppels zwakke loog brengen de pH op 9,0
En hetzelfde aquariumwater met een pH van 7,0 wordt zuur gemaakt door een zeer zwakke oplossing van zwembadzuur (zoutzuur, een zure stof) toe te voegen:
- Eén druppel zwak zuur brengt de pH op 6,5
- Drie druppels zwak zuur brengt de pH op 6,0
- Tien druppels zwak zuur brengt de pH op 5,5
- Dertig druppels zwak zuur brengt de pH op 5,0
Let op het verloop: één-drie-tien-dertig. Dit illustreert waarom er simpelweg niet veel verschil is tussen pH 6,5 en pH 7,5. Het verschil tussen 6,5 en 7,5 is slechts twee druppels! Als een vis uit water met een pH van 6,5 in water met een pH van 7,5 wordt geplopt, heeft dat absoluut geen effect op de vissen. Het zal hen niet "choqueren".
pH-biotopen mengen
De enige beperking op het mengen van biotopen is met lage pH's. De meeste vissen (en vooral cichliden uit de Riftvallei) doen het het beste boven de 7,0 pH, simpelweg omdat een pH onder de 7,0 zoutarm kan zijn en ervoor kan zorgen dat het bloed van de vissen zijn zout aan het water verliest. De enige uitzondering hierop zijn vissen die normaal gesproken in zwartwater worden aangetroffen.
Naar alle waarschijnlijkheid heeft een Malawische cichlide die op een pH van 6,5 wordt gehouden een licht verhoogd risico op ziekte. Het kan met succes worden gedaan, maar het zal waarschijnlijk kleine compromissen met zich meebrengen. De vissen kunnen minder goed omgaan met uitdagingen zoals stress. Aan de andere kant kan een zwartwatervis vrij gemakkelijk worden gehouden in hard water met een zeer hoge pH. Vanwege de relaties tussen totaal opgeloste vaste stoffen en pH, is een hogere pH niet zo'n groot probleem als een lage pH.
Er is een zeer relevant onderzoeksdocument over een van de meest gevoelige vissen, de kardinaaltetra.
Slechte waterkwaliteit is een van de belangrijkste oorzaken voor de hoge sterfte van siervissen die geëxporteerd worden uit de staat Amazonas, Brazilië. Het doel van deze studie was het definiëren van waterkwaliteitsnormen voor kardinaaltetra's (Paracheirodon axelrodi), door het vaststellen van de onder- en bovengrens voor dodelijke temperatuur (LT50), dodelijke concentratie (LC50) voor totaal ammoniak en nitriet en LC50 voor zure en alkalische pH. Volgens de bevindingen is de kardinaaltetra tamelijk tolerant voor hoge temperaturen (33,3°C), een breed pH-bereik (zure pH=2,9 en alkalische pH=8,8) en een hoge totale ammoniakconcentratie (23,7 mg/L). Temperaturen onder 19,6°C en nitrietconcentraties boven 1,1 mg/L NO₂- kunnen echter de overleving van de vis in gevaar brengen, vooral tijdens lange transporten naar het buitenland.
“Tolerance to Temperature, pH, Ammonia and Nitrite in Cardinal Tetra, Paracheirodon axelrodi, an Amazonian Ornamental Fish”, de OliveiraI et. al. 2008.
Dus de kardinaal overleefde een korte blootstelling aan pH 8,8. De kardinaal is een bekende gevoelige vis die normaal gesproken in zuur water wordt aangetroffen. Dit is veelzeggend. Het zegt dat pH niet het enorme probleem is dat het lijkt te zijn.
De Oscar, een zwartwatervis waarvan bekend is dat hij gevoelig is voor het water (hij bezwijkt gemakkelijk "hole-in-the-head" syndroom in ongeschikt water), is invasief in Florida. Oppervlaktewater in Florida heeft een pH van 8,0 tot 8,5. De auteur woont aan een rivier in Zuid-Florida en er zitten ontelbare kleine Oscars van vijf tot zeven centimeter in dat alkalische rivierwater.
De auteur heeft cichliden uit het Malawimeer, cichliden uit het Tanganyikameer, guppy's, mollies en platy's grootgebracht en gekweekt in het zachte, zure water van Connecticut. De auteur heeft ook zwartwaterrammen grootgebracht en gefokt in de harde alkalische wateren van Florida.
Merk ook op dat er enkele goedbedoelende maar slecht geïnformeerde commentatoren op sociale media zijn die het dogma toeschrijven dat vissen absoluut in de pH van hun oorspronkelijke wateren moeten worden gehouden. Al het andere zeggen ze dierenmishandeling. Dit is incorrect. Er zijn honderden foto's en video's op sociale media van gemengde biotoop aquaria van vissen met zeer grote verschillen in hun oorspronkelijke pH's. De vissen doen het prima.
Er is een YouTube-kanaal genaamd "Ohio Fish Rescue" met een hele reeks tanks met zeer grote vissen erin. Er zijn zure zwartwate rvissen zoals Oscars en Pacus die zij aan zij zwemmen met alkalische vissen uit het Tanganyikameer zoals Frontosas. En ze doen het allemaal prima. Je kan geen gezondere aquaria of gezondere vissen wensen.
Vroeger was er een viswinkel in Venice Florida genaamd "Father Fish". Hij verkocht grotendeels aquariumplanten, maar had letterlijk honderden aquaria gevuld met allerlei soorten zoetwatervissen in een waanzinnige warboel. Voor zijn zoetwater gebruikte hij afvalwater van zijn RO-eenheid waarmee hij zijn zoutwater tanks maakte. Aangezien hij in Venetië is, was zijn water ongetwijfeld erg hard en alkalisch. En hij maakte het moeilijker door eerst het RO-water eruit te halen. Toch had hij er allerlei Amazone vissen in met allerlei Afrikaanse vissen en allerlei Aziatische vissen. Hij had zeer zware bezetting in alle tanks. Hij waren enkele van de gezondste tanks die ik ooit heb gezien.
Zure Blackwater pH
Als de perfectionisten onder ons vis hebben uit de blackwaters van Noord-Zuid-Amerika (Rio Negro en Orinoco) kan men het water aanpassen naar een pH van 5,0 tot 6,5. Maar wees erop voorbereid dat het aquarium tot twee jaar nodig heeft om in te draaien, aangezien de archaea die ammoniak oxideren bij zure pH's zich heel langzaam delen.
Merk op dat als uw water een hoge pH uit de kraan heeft, dit een echte uitdaging kan zijn. Velen proberen te verzuren door kienhout, eikenbladeren of turf toe te voegen. Deze materialen verzuren geen water met een hoge pH.
Buffers met een lage pH zullen het ook niet doen. Geconcentreerd zoutzuur is nodig om het te verminderen. Ik weet. Ik probeerde een pH van 8,1 te verlagen met zure buffers en eikenbladeren, maar ik kreeg er geen 0,1 pH van af. Uiteindelijk heb ik letterlijk geconcentreerd zoutzuur in het aquarium gegoten.
In deze link wordt dieper ingegaan op het zwartwateraquarium:
Beperkingen op de pH
Natuurlijk heeft het axioma dat pH relatief onbelangrijk is zijn beperkingen. Bij een pH van 9,0 is zelfs 0,025 ppm ammoniak giftig, waardoor het giftiger is dan chloor. En 0,25 nitriet is giftig bij een pH van 6,0. Onder een pH van 6,5 vertraagt de stikstofcyclus en stopt deze in feite bij 6,0. Ammoniak en nitriet kunnen dus een probleem worden bij een lage pH.
We moeten een opmerking maken over lage pH en "heilzame bacteriën". Er is een soort "heilzame bacteriën" die groeit bij een lage pH, archaea genaamd. Maar dit type organisme (dat technisch gezien geen bacterie is) groeit extreem langzaam. Een zuurtank heeft dus vier tot twaalf maanden nodig om succesvol "in te draaien". En nitriet is erg giftig bij deze pH's, dus nitriet wordt een probleem.
Deze pH's komen voor in het Tanganyikameer (>8,5) en in de Rio Negro-rivier (<6,0) en zijn niet dodelijk voor de vissen omdat de grote hoeveelheid water de ammoniak en het nitriet verdunt. In het kleine watervolume van een aquarium zijn deze pH's dodelijk en moeten worden vermeden. Er moet worden gestreefd naar een pH tussen 6,5 en 8,5.
Kweken en kweken van vissen en pH
Als men vis kweekt en groot brengt, is het over het algemeen "optimaal" om de vis, eieren en/of de jongen te houden in water met een pH die overeenkomt met die van de inheemse wateren van de vissoort. Onderzoek toont aan dat de overlevingskansen van eieren en kleine jongen het beste zijn in omstandigheden die de inheemse wateren dupliceren. Dit geldt vooral voor zwartwater vissen.
Een onderzoeker vond een zeer dramatisch effect van een hoge pH op de eieren van de populaire zeeëngel.
De overlevingskans van embryo's en larven die in water met een verhoogde, licht alkalische pH van 8,2 werden gehouden, was zeer laag: slechts 2% van de embryo's overleefde, terwijl in de partij die in optimale watercondities van 6,8 pH werd gehouden, zeer weinig eieren stierven.
“Early Ontogenesis of the Angelfish, Pterophyllum scalare”, A. Korzelecka-Orkisz, et. al. 2010:
Het is jammer dat er maar twee niveaus waren in dit onderzoek. Maar het geeft wel aan dat sommige vissen erg gevoelig zijn als het om hun eieren en jongen gaat.
Een andere onderzoeker vond veel meer tolerantie voor viseieren en jongen van de meerval uit het Verre Oosten. "Effecten van pH op bevruchting en de uitkomst percentages van meerval Silurus asotus uit het Verre Oosten", Gao, 2011:
Deze studie toonde redelijk dichte overlevingspercentages van jongen bij elke pH van 4 tot 8. Maar het geeft ook aan dat er duidelijk een "optimale" pH van ongeveer 7,0 is in deze winterharde vis. Dus de aanbeveling om inheems water te dupliceren met eieren en jongen. Maar merk ook op dat de overlevingspercentages "goed" zijn bij 6,0 tot 8,0 pH, het verschil is slechts ongeveer 10%. Dit is dus nauwelijks een dictaat dat men de natuurlijke pH van het water moet hebben.
Er is geen onderzoek buiten deze twee artikelen die we konden vinden die op enigerlei wijze betrekking hebben op zoetwateraquariumvissen. Er zijn veel onderzoeken gedaan naar de invloed van extreme zure omstandigheden op Atlantische zalm en forel, maar die zijn nauwelijks van toepassing op het aquarium. Deze studies zeiden allemaal dat zalm- en foreleieren en -larven alleen ernstig worden beïnvloed door een pH van minder dan 6,0. of hoger dan 9.0.
pH in meer detail
Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in een meer diepgaande bespreking van pH, klik op de volgende links:
Link naar algemene discussie over pH:
Een moeilijk te begrijpen onderdeel van pH is het concept van "buffering". Sommigen vinden het belangrijk om een aquarium te bufferen. We vinden het niet belangrijk, maar het is een ongevaarlijke praktijk.
4.4.2. Het bufferen van het water
De pH gaat constant op en neer in een aquarium vanwege koolstofdioxide en hoe het in wisselwerking staat met water. Dit is een zeer complex onderwerp dat het beste kan worden genegeerd door liefhebbers van hightech beplante aquariums, behalve:
Er zijn situaties waarin men een pH hoger dan 8,5 heeft en men de pH moet verlagen. Deze link behandelt hoe u de pH van water veilig kunt verlagen
En soms heeft het water uit de kraan dat twee dagen heeft gestaan een pH van minder dan 6,5 en moet het worden verhoogd. Deze link behandelt hoe u de pH veilig kunt verhogen:
Veel mensen denken dat vissen die in een breed scala aan wateren zijn gekweekt, dus een breed scala aan wateren kunnen verdragen. Dit is gewoon een mythe.
En velen denken dat vissen in een zeer stabiele pH of temperatuur moeten worden gehouden en dat snelle veranderingen schadelijk zijn voor de vissen. Dit is weer een andere mythe.
4.8. Stabiliteit is niet belangrijk
English 
Dutch